ادم حاد ریه در بارداری به عنوان یک اورژانس تهدید کننده حیات: مطالعه مروری

مقدمه: ادم ریه یکی از عوارض خطرناک بارداری است. شیوع این مشکل در صورت بروز برخی عوارض بارداری مانند پره اکلامپسی افزایش می یابد. ادم ریه به دو نوع ادم ریه قلبی و ادم ریه غیرقلبی قابل تقسیم بندی است که هر یک علل و درمان جداگانه ای دارد. مطالعه مروری حاضر با هدف بررسی فیزیوپاتولوژی بیماری، عوامل دخیل در آن، راه های پیشگیری و روش های تشخیصی و درمانی ادم ریه در بارداری انجام شد. روش کار: در این مطالعه مروری، به منظور یافتن مقالات مرتبط با موضوع ادم ریه در بارداری، پایگاه های اطلاعاتی pubmed، cochrane، embase، scopus و google scholar با استفاده از کلمات کلیدی pulmonary edema، pregnancy، obstetrics، pre-eclampsia، fluid overload،cardiac failure ،tocolytic therapy و pregnancy complication بدون محدودیت زمانی تا سال 2015 جستجو شدند. مقالات مرتبط انتخاب و در نهایت 57 مقاله مورد بررسی قرار گرفتند. یافته ها: مهم ترین علل ادم ریه در حاملگی شامل: درمان با توکولیتیک ها، اختلالات قلبی زمینه ای، تجویز زیاد مایع داخل عروقی، پره اکلامپسی و عفونت ها می باشد. ادم ریه قلبی نسبت به نوع غیر قلبی در بارداری شیوع بالاتری دارد و شایع ترین زمان آن نیز در چند روز اول پس از زایمان است. تشخیص ادم ریه با استفاده از علائم بالینی، گرافی قفسه سینه و اکوکاردیوگرافی امکان پذیر است. در درمان این نوع ادم، از درمان های کمک تنفسی، کاهش فشارخون با کمک نیتروگلیسرین و استفاده از دیورتیک هایی مانند فروزماید استفاده می شود. درمان ادم ریه غیر قلبی در بارداری نیز معطوف به رفع دلیل زمینه ای و درمان های حمایتی می باشد. نتیجه گیری: با توجه به مکانیسم ایجاد ادم ریه در بارداری، اقدامات پیشگیرانه در جهت کاهش بروز این عارضه در بیماران در معرض خطر بسیار مهم است. در صورت بروز نیز، اقدامات حمایتی و درمانی به موقع می تواند در اغلب موارد باعث نجات بیمار شود.